Voleybolun yükselişi
İngiltere’de 1591 yılında bir şekilde voleybola benzeyen bir oyun zaten oynanıyordu. Bu durum, Amerikalı William G. Morgan’ın günümüzün voleybolunun selefi olacak olan bir oyun geliştirdiği 1895 yılına kadar sürecekti.
Amerikan ordusu ve YMCA tarafından yayılan ve bu arada biraz ivme kazanan bu spor, Hollanda’ya ulaştı. Uden’de görevde olan Buis, ABD’den dönüşü üzerine, voleybolu tanıttı.
Amsterdam’da bu tanıtım AMVJ tarafından yapılmıştır.
Voleybol, 1937 yılında lise öğrencileri için hala önemli bir spor iken, İkinci Dünya Savaşından sonra Kanadalılar bu sözde Amerikan oyun oynama biçimini Hollandalılara gösterdiği zaman bu oyun gerçekten fark edildi.
Lahey ve Amsterdam’ın savaş öncesi merkezlerinden sonra, Klaas Rijsdorp’un teşvik edici rehberliği voleybolun tanıtılması için çalıştı. AMVJ’en Dick Schmull ile birlikte, Hollanda voleybol topluluğunun kurulmasına önayak oldu. Bu, 1947 yılında meydana geldi ve o zamandan itibaren NeVoBo olarak kısaltılan, Hollanda spor dünyası içinde hesaba katılacak bir güç olarak yer aldı.
Engelliler için sporun kökeni
Geçen zamana baktığımızda, engellilerin pozisyonunun son birkaç yüzyıl boyunca oldukça farklılaştığını görebiliriz.
İyi ki, engellilerin spora katılması, toplumumuzda bu grubun daha eşit bir biçimde yer almasının artışına oldukça katkıda bulunmuştur.
Savaş kurbanları için bir tedavi olarak sporun kullanılması, Sör Ludwig Guttmann’ın (1936 yılında Nazi Almanya’sından İngiltere’ye kaçan Yahudi bir doktor) iyi bir girişimiydi. Stoke Mandeville hastanesinde – savaş kurbanları için bir yeniden yaşatma merkezi – engellilerin spora katılımının temelini açıklama fırsatını buldu. Fikri özellikle Hollanda’da tutuldu ve İngiliz ve Hollandalı engelliler arasında düzenli olarak yapılan toplantılar şu anda oldukça bilinen “Stoke Mandeville Oyunlarına” dönüştü.
Yumruk topu
Engelliler için ilk spor topluluğu 1956 kadar geç bir tarihte kuruldu. Almanya’dan gelen “yumruk topu” “atletizmi” başlıca spordu.
Oturarak oynanan yumruk topunun çok pasif bir oyun olduğu fark edildikten sonra, sporun daha hareketli biçimleri arandı. Oturarak voleybol 50’li yıllarda, engellilerin spor yapmaları, bu amaç için ayrı bir spor grubu yaratan Hollanda Askeri Savaş Kurbanları Topluluğunun (BNMO) himayesi altında yer aldı. Bu grup, yeni bir oyun yarattı; yumruk topunun ve popüler voleybolun bir kombinasyonu. Buna oturarak voleybol adı verildi.
NIS
Saha büyüklüğü ve file yüksekliğinde bazı değişiklikler yapıldıktan sonra, ilk rekabet maçı 1957 yılında oynanabildi. Sadece file yüksekliğinin (5 santimetre daha yüksek) o zamandan beri değiştirilmiş olması, her şeyin iyice düşünülmüş olduğu gerçeğini göstermektedir.
Özellikle sivil (askeri olmayan) nüfusun ilgisi hızla arttığı için, BNMO, 1961 yılında bu spor grubuna son vermeye ve bağımsız bir organizasyon kurmaya karar verdi. Aynı yılda, yeni bir organizasyon olan Hollanda Engelliler Spor Birliği (NIS) kuruldu.
O zamandan bu yana, oturarak voleybol, NIS içinde engelliler tarafından rekabette uygulanan en büyük oyunlardan birisi haline geldi. Tekerli sandalyeli basketbolun yanında, hem ulusal hem de uluslar arası açıdan en popüler takım sporlarından birisi oldu. Kısmen oturarak voleybolun Hollanda’da düşünerek planlandığı gerçeği karşısında, Hollanda’nın Uluslar arası Özürlüler Spor Organizasyonu (ISOD) içindeki çalışması oldukça önemli olmuştur.
1980 yılında oturarak voleybol, bir Olimpiyat sporu haline geldi. Hollanda’nın Arnhem şehrinde yapılan bu oyunlar sırasında, Hollanda takımı altın madalyayı aldı.
1981 yılında Bonn’da yapılan Avrupa Şampiyonası Oyunlarından sonra, ilk Dünya Şampiyonluğu Oyunları Delden, Hollanda’da 1981 yılında gerçekleştirildi.
Gelişim
Günümüzde, oturarak voleybol her zamankinden daha büyük ilgiyle yapılmaktadır.
Teknik açıdan, bu bir sürpriz değildir. Oturarak voleybolun, voleybolu bir oyun olarak çok çekici hale getiren her şeyi mümkün olduğu kadar içermesinden emin olmak için çok fazla çaba gösterilmektedir.
Engelli olmayanların sporları dünyasından giderek daha fazla voleybol antrenörü ile ulusal olarak birlikte çalışılırken, bu eğilim uluslararası açıdan da meyve vermeye başlamaktadır.
Bu gerçeğin en iyi örneği, 1984 yılındaki New York Olimpiyatlarında bulunabilir.
Bir takım medyanın coşkulu tepkileri, oturarak voleybol oyununun reşit olmaya başladığını açık bir biçimde belirtmiştir.’
